O coro do Mestre Mateo, desmantelado no século XVII e obxecto de numerosos intentos de reconstrución ao longo do século XX, dá un paso máis cara á súa recuperación grazas aos últimos achados realizados durante as obras de acondicionamento da cripta do Pórtico da Gloria. Estes descubrimentos permitiron unha nova visión das estruturas do coro, alimentando o ambicioso proxecto KosmoTech_1200, un laboratorio multidisciplinar que combina tecnoloxía avanzada con investigación histórico-artística e arqueolóxica.

O proxecto, financiado pola Axencia Estatal de Investigación, está a ser desenvolvido polo Centro de Investigacións en Patrimonio Cultural e Artístico (CISPAC) grazas a un convenio entre a Universidade de Santiago de Compostela (USC) e a Fundación Catedral de Santiago. Na rolda de prensa celebrada hoxe para presentar os avances máis recentes, participaron Francisco Prado-Vilar, investigador principal do proxecto; Anxo Miján Maroño, coordinador técnico; e os técnicos de virtualización Alexandre González Rivas e Carlos Paz de Lorenzo.

Reconstrución Virtual e Avances Pedagóxicos

Entre os logros presentados destaca unha reconstrución en 3D inmersiva de catro sitiais do coro, elaborada tras un rigoroso traballo de análise e catalogación dos fragmentos atopados. Segundo Prado-Vilar, “sería posible a rematerialización deste monumento e doutros moitos que hoxe xa non existen na súa forma orixinal”.

O proxecto tamén explorou o significado pedagóxico do coro, concibido polo Mestre Mateo como unha representación do concerto vocal dos cantores, similar á función do Pórtico da Gloria para o concerto instrumental. Nos sitiais, os cantores están esculpidos en plena acción vocal, codificando as melodías nos seus xestos mediante a técnica da ‘man guidoniana’.

Proposta de Reconstrución Integral

KosmoTech_1200 propón unha reconstrución integral que inclúe a decoración da fachada, a vía sacra, os sitiais, as tribunas, as escaleiras de acceso e os sistemas de iluminación. Esta proposta estrutural diverxe dos deseños publicados en 1990 por Ramón Otero Túñez e Ramón Yzquierdo Perrín, ao ampliar a superficie útil da tribuna e incorporar espazos cubertos nas fachadas exteriores.

Todos os detalles foron integrados nun modelo dixital de última xeración, permitindo visualizar as transformacións do coro ao longo do tempo e deseñar estratexias de conservación máis eficaces.

Vocación Social e Ciencia ao Servizo da Cidadanía

KosmoTech_1200 destaca pola súa dimensión social, achegando o patrimonio e a ciencia á cidadanía e desenvolvendo ferramentas pedagóxicas para potenciar habilidades cognitivas e creativas. Este proxecto non só busca restaurar dixitalmente o coro do Mestre Mateo, senón tamén sentar as bases para a valorización e transferencia de coñecemento en torno ao patrimonio cultural único de Santiago de Compostela.

Con estas achegas, a Catedral avanza como referente na conservación do patrimonio mundial, recuperando unha das súas obras máis enigmáticas e transformando o modo en que o público interactúa coa súa historia e arte.